Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά μίας 3D κατασκευής είναι το “infill”. To infill είναι η εσωτερική πυκνότητα, δηλαδή πόσο γεμάτο είναι. 100% infill σημαίνει ότι η κατασκευή είναι εντελώς συμπαγής, 0% infill ότι υπάρχουν μόνο τα τοιχώματα. Προφανώς, όσο μεγαλύτερο το infill, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αντοχή της κατασκευής. Όμως όσο μεγαλώνει το infill, τόσο μεγαλώνει και η κατανάλωση σε νήμα, αλλά και ο χρόνος που απαιτείται. Έτσι, εκτός και αν υπάρχει κάποιος σημαντικός λόγος, οι περισσότεροι προσπαθούν να χρησιμοποιούν όσο λιγότερο infill γίνεται (συνήθως 20-25%). Τι γίνεται όμως αν θέλουμε ένα 3D print που αν και θα δέχεται πιέσεις, δεν σκοπεύουμε να χρησιμοποιήσουμε ούτε πολύ νήμα, ούτε πολύ χρόνο; Μπορούμε να έχουμε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο;
Ένας νεαρός youtuber αφού πειραματίστηκε αρκετά πάνω σε αυτό το θέμα, δημιούργησε το δικό του τύπο infill, το “smart infill“. H διαφορά του smartfill με το κοινό infill είναι ότι το ποσοστό πλήρωσης δεν είναι ενιαίο για όλο το κομμάτι της κατασκευής. Με το smartfill χρησιμοποιείται αυξημένο infill, μόνο εκεί που χρειάζεται. Έτσι -σύμφωνα πάντα με τον δημιουργό και τα τεστ που παρουσίασε- επιτυγχάνεται μέγιστη αντοχή με όσο το δυνατόν λιγότερο νήμα.
Όλο αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται εντελώς αυτόματα από τα κοινά slicer. Ο δημιουργός χρησιμοποίησε δύο διαφορετικές εφαρμογές, ώστε να καταφέρει να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πρώτα το Autodesk Fusion 360 και στην συνέχεια το Ansys. Μπορείτε να δείτε αναλυτικά όλα τα βήματα που ακολούθησε, στο βίντεο που ανέβασε στο λογαριασμό του στο youtube.
