Το Power line communication (PLC) (επικοινωνία γραμμής ρεύματος), που επίσης λέγεται power line carrier (κομιστής γραμμής ρεύματος), mains communication, power line telecom (PLT) (επικοινωνία γραμμής ρεύματος), ή power line networking (PLN) (δικτύωση γραμμής ρεύματος), είναι όροι που περιγράφουν διάφορα διαφορετικά συστήματα χρήσης των γραμμών του ρεύματος για την μεταφορά σημάτων με σκοπό την επικοινωνία.
(πηγή : https://el.wikipedia.org/wiki/Επικοινωνία_γραμμής_ρεύματος )
Στο συγκεκριμένο άρθρο θα γίνει μια παρουσίαση της Power line networking (PLN) (δικτύωση γραμμής ρεύματος). Τεχνολογία στην οποία βασίζεται και ο οικιακός έλεγχος. Αυτή είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται στην οικιακή αυτοματοποίηση για την απομακρυσμένη διαχείριση του φωτός και των οικιακών συσκευών χωρίς την εγκατάσταση επιπρόσθετης καλωδίωσης ελέγχου. Τελευταία έχουν γίνει πολλές διαφημιστικές παρουσιάσεις τέτοιων προϊόντων ιδίως από εταιρείες παροχής ηλ. Ρεύματος και την όποια θα παρουσιάσουμε σε μελλοντικό άρθρο.
Πιο απλά η τεχνολογία PLC μας βοηθά να συνδέσουμε (δικτυώσουμε) οικιακούς υπολογιστές ή περιφερειακά κάνοντας χρήση του υπάρχοντος δικτύου ηλεκτροδότησης.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι η χρήση τέτοιων συσκευών προϋποθέτει την εφαρμογή τους πίσω από την ίδια φάση (για μονοφασικές συνδέσεις) ενώ για τριφασικές υπάρχουν αντίστοιχες συσκευές, μα πιο ακριβές.
Πρότυπα για οικιακό δίκτυο μέσω των γραμμών ηλεκτροδότησης έχουν αναπτυχθεί από πολλές διαφορετικές εταιρείες στο πλαίσιο της HomePlug Powerline Alliance (Συμμαχίας HomePlug Powerline) και του Universal Powerline Association (Συνεταιρισμού Universal Powerline).
Λειτουργούν μόνο απευθείας σε πρίζα;
Η χρήση του Powerline με απλά λόγια
Πριν την αγορά οποιαδήποτε συσκευής Powerline είναι φρόνιμο να αναγνωρίσουμε τις πραγματικές ανάγκες μας ώστε να προσανατολιστούμε και στην απόκτηση των συσκευών που θα κάνουν απλά την δουλεία για την οποία το χρειαζόμαστε.
Συγκεκριμένα θεωρώ κουτή την αγορά συσκευών που υποστηρίζουν ταχύτητες μέχρι 500mbps όταν το δίκτυό μας φτάνει μέχρι τα 100mbps πόσο μάλλον όταν γλυκοκοιτάμε συσκευές gigabit. Η διαφορά στην τιμή είναι αρκετή μεταξύ 300 και 500mbps και ακόμα μεγαλύτερη σε gigabit.
Άλλο ένα παράδειγμα είναι όταν η αγορά γίνεται για να μπορέσουμε να επεκτείνουμε την σύνδεσή μας internet σε ένα άλλο χώρο που το ασύρματό μας δεν καλύπτει και έχουμε το modem-router το οποίο μας έχει παραχωρήσει ο πάροχός μας. Ο λόγος είναι πολύ απλός, Τα περισσότερα σχεδόν όλα, δεν έχουν δυνατότητα υποστήριξης ταχυτήτων gigabit. Οπότε ακόμα και για μεταφορά δεδομένων εντός δικτύου κολλάμε «εκνευριστικά» στα 10/100Mbps.
Για το λόγο αυτό πρέπει να γνωρίζουμε καλά πού θα το χρησιμοποιήσουμε, για πιο λόγο, τι συσκευές θα “κολλήσουμε” πάνω τους και φυσικά εάν έχουμε στο σπίτι μας απλή μονοφασική παροχή ή τριφασική. Κατά γενική ομολογία το πλήθος των νοικοκυριών έχει απλή μονοφασική παροχή και ελάχιστα, ιδιαίτερα σπίτια τύπου μεζονέτας ή τριόροφα κλπ έχουν πλέον τριφασική παροχή. Τότε στα τελευταία αν η παροχή είναι τριφασική χρειαζόμαστε ειδικά Powerlines για να λειτουργήσουν πίσω από τις 3 φάσεις.
Στην αγορά θα συναντήσουμε διπλές συσκευασίες για τις συσκευές μας. Αυτές απευθύνονται για την δημιουργία μιας Powerline σύνδεσης και πολλές φορές τις ονομάζουν Powerline Adapter Starter Kit, και μονής που εξυπηρετούν στην επέκταση της ήδη υπάρχουσας. Για το παρόν άρθρο και την απλοποίηση της διαδικασίας συνδεσμολογίας από την διπλή συσκευασία ονομάζω την μία συσκευή ως «μαμά» και την δεύτερη ως «παιδάκι». Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε επιπλέον συσκευή κι αν τοποθετήσουμε στο δίκτυό μας αυτή θα αποτελεί ένα ακόμα «παιδάκι» του και φυσικά δεν υπάρχει διαφορά στο ποια από τις δύο συσκευές θα χρησιμοποιήσουμε για κάθε ρόλο παρά μόνο για την αρχικοποίηση της εγκατάστασής μας.
Η συνδεσμολογία (για να μπορέσουμε να δώσουμε internet σε μια απομακρυσμένη συσκευή μας) ακολουθεί το εξής σχήμα. Η “Μαμά σε πρίζα δίπλα στο modem-router ή router μας και το ¨παιδάκι¨σε πρίζα δίπλα στην συσκευή που επιθυμούμε να συνδέσουμε. Τη κάθε συσκευή powerline την συνδέουμε μέσω καλωδίου δικτύου (συνήθως παρέχεται μέσα στην συσκευασία) αντίστοιχα με το modem και τη συσκευή που είναι τελικός αποδέκτης. Οι συσκευές είναι εργοστασιακά προ-ρυθμισμένες ώστε να λειτουργήσουν άμεσα με την τοποθέτησή τους μετά από λίγα λεπτά που θα ενεργοποιηθούν.
Hard-core ρυθμίσεις και εφαρμογές των Powerline
Σε αυτό το κομμάτι θα αναπτύξω τους τρόπους που θα χρησιμοποιήσουμε στο έπακρο την λειτουργία των συσκευών μας μέσα από ένα σχέδιο που χρειάστηκε να υλοποιήσω για το σπίτι μου.
Συγκεκριμένα στην οικία μου έχω 2 τηλεοράσεις SmartTv, ένα μικρό NAS Server και φυσικά μια μεγάλη αυλή όπου το υπάρχον modem στο σημείο που έχει τοποθετηθεί δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μου για internet έξω. Η μία τηλεόραση που βρίσκεται στο παιδικό δωμάτιο ήθελα να έχει μονάχα πρόσβαση στον NAS που έχω περασμένα αρχεία για τον «κανακάρη» μου χωρίς να μπορεί να έχει ακόμα πρόσβαση στο διαδίκτυο. Η τηλεόραση στο σαλόνι μου έπρεπε να εκμεταλλευτεί την σύνδεση στο internet για τις εφαρμογές της χωρίς να υπάρχουν διακοπές εξαιτίας της κακής ασύρματης σύνδεσης ενώ εξωτερικά στην αυλή με καλό καιρό πίνοντας καφέ εγώ και η σύζηγος να απολαμβάνουμε την ενημέρωση με τις φορητές συσκευές μας.
Σημ. Η παραπάνω εικόνα αποτελεί και ένα απλό σενάριο εφαρμογής σε οικιακό περιβάλλον.
Για να μπορέσω λοιπόν να πραγματοποιήσω το παραπάνω project χρειαζόμουν να στήσω 2 διαφορετικά μίνι-δίκτυα στο σπίτι μου για να μπορέσω να έχω μία αποκλειστική σύνδεση της τηλεόρασης στο παιδικό με τον NAS και μία δεύτερη για όλες τις άλλες ανάγκες μου.
Αγόρασα λοιπόν δύο AV500 Nano Powerline Adapter Starter Kit
TL-PA4010 KIT της TPlink
(http://www.tp-link.gr/products/details/cat-18_TL-PA4010-KIT.html)
κι ένα 300Mbps AV500 WiFi Powerline Extender TL-WPA4220
(http://www.tp-link.gr/products/details/cat-18_TL-WPA4220.html)
Στην κατοχή μου είχα δύο «μαμάδες» και τρία «παιδάκια».
Η πρώτη «μαμά» τοποθετήθηκε σε πρίζα δίπλα από το NAS και το «παιδάκι» της στην τηλεόραση στο παιδικό. Σε αυτό το σημείο έπρεπε να γίνουν οι ρυθμίσεις ώστε να αυτές οι δύο συσκευές να βλέπουν η μία την άλλη και φυσικά να μην έχουν πρόσβαση το internet όταν συνδεθούν και οι άλλες.
Η δεύτερη «μαμά» δίπλα στο modem μου και έβαλα το ασύρματο «παιδάκι» σε εξωτερική πρίζα και το απλό ενσύρματο σε πρίζα στην τηλεόραση του σαλονιού μου.
Το σετάρισμα.
Μέσα στην συσκευασία υπήρχε ένα μικρό δισκάκι με οδηγίες σε pdf και φυσικά ένα προγραμματάκι για το σετάρισμα της συσκευής.
Πηγή
Μου ζητήθηκε στην συνέχεια να εγκαταστήσω και το προγραμματάκι WinPcap το οποίο και κατέβηκε από (https://www.winpcap.org/install/default.htm) και άνοιξα μετά την εφαρμογή
Πηγή
Όπως φαίνεται και από την παραπάνω εικόνα υπάρχει ένα πεδίο το οποίο και μπορούμε να επεξεργαστούμε.
Network Name: Εδώ βλέπουμε το όνομα του δικτύου που θέλουμε να συνδέσουμε τις συσκευές μας. Πρέπει υποχρεωτικά η ¨μαμά¨να είναι στο ίδιο δίκτυο με τα ¨παιδάκια¨της. Εργοστασιακά είναι το HomeplugAV.
Use Default (HomePlugAV): Είναι τικαρισμένο από πριν σαν εργοστασιακή ρύθμιση. Για το μίνι δίκτυο Σαλόνι/Αυλή/Router το άφησα έτσι ενώ για το άλλο το απενεργοποίησα και το ονόμασα Video_Stream.
Σημ. Η διαδικασία αυτή έγινε για κάθε μία συσκευή ξεχωριστά.
Τέλος από την επιλογή της εφαρμογής Advanced..
Πηγή
Έδωσα ως επιλογή στο Simple Application Mapping για το δίκτυο του παιδικού δωματίου το πεδίο Audio/Video ενώ για το άλλο το πεδίο internet. Αυτό βοηθά την συσκευή μας να ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες εύρους γραμμής δεδομένων ανάλογα της χρήσης που το προορίζουμε.
Advanced Priority Mapping: Σε αυτό το σημείο μπορούμε να δώσουμε επιπλέον προτεραιότητα στην χρήση του Powerline. To CAP 3 είναι η υψηλότερη και το CAP 0 η χαμηλότερη έτσι θα μπορούσαμε να έχουμε υψηλή το internet, χαμηλή το Voice over IP για το Skype και άλλες παρόμοιες εφαρμογές και μεσαία κάποια άλλη.
Τοποθέτησα τέλος τις συσκευές στις τελικές θέσεις τους και τις συνέδεσα με καλώδια Ethernet. Πλέον μέσα από τις ρυθμίσεις της τηλεόρασης στο παιδικό ο ενσωματωμένος media player έβλεπε μονάχα το NAS ενώ το σαλόνι έβλεπε internet και μοίρασα και ασύρματα internet στην αυλή εκεί που αρχικά το έψαχνα.
Αντίστοιχα μπορούμε να προσθέσουμε επιπλέον συσκευές με διαφορετικά ονόματα δικτύων και να δώσουμε στο οικιακό μας δίκτυο επιπλέον ιδιότητες εκεί που υστερούσε.