Το κελί της κερήθρας είναι ένα ισόπλευρο εξάγωνο. To σχήμα της κερήθρας έχει εμπνεύσει αρκετούς στην δημιουργία διάφορων κατασκευών. Μια από τις πιο συχνές είναι τα ράφια-κηρήθρα. Τα ράφια-κηρήθρα φτιάχνονται με τη δημιουργία μερικών ισόπλευρων εξάγωνων, τα οποία είναι ενωμένα μεταξύ τους είτε με κοινά κομμάτια είτε χωρίς.
Η δημιουργία ενός εξάγωνου ραφιού είναι αρκετά απλή υπόθεση αν έχετε ένα δισκοπρίονο πάγκου. Αν δεν έχετε (όπως οι περισσότεροι), τότε η διαδικασία είναι λίγο πιο δύσκολη. Αυτό που δυσκολεύει την κατασκευή, είναι ότι θα πρέπει να κοπούν 6 ίδια κομμάτια με 2 φάλτσες γωνίες 30 μοιρών.
Το να κοπούν ξύλα σε γωνία 30 μοιρών χωρίς κάποιο ειδικό εργαλείο ή βοήθημα είναι πρακτικά αδύνατο, ακόμα και για μικρό πλάτος. Θα πρέπει να έχετε κάποιο εργαλείο ή οδηγό ώστε να σας βοηθήσει να κόψετε ακριβώς τα κομμάτια. Αν κάποιο κομμάτι κοπεί λίγα χιλιοστά λάθος ή η γωνία χάνει έστω και μισή μοίρα, το τελικό αποτέλεσμα δεν θα είναι ωραίο.
Τώρα υπάρχουν 2 τρόποι για να κάνετε ένα ισόπλευρο εξάγωνο. Ο ένας ο τρόπος (αυτός που θα σας δείξω) είναι να κόψετε 6 πανομοιότυπα κομμάτια και να ενώσετε τις γωνίες εσωτερικά. Αυτός ο τρόπος έχει πιο όμορφο αποτέλεσμα, αλλά πολύ πιο δύσκολο ταίριασμα, ειδικά αν υπάρχει κάπου λάθος κόψιμο.
Ο άλλος τρόπος είναι να ενώσετε με «μία μέσα μία έξω» το κάθε κομμάτι. Αυτός ο τρόπος δεν έχει το ίδιο τέλειο στο μάτι αποτέλεσμα, αλλά είναι πιο εύκολο να διορθώσετε κάποιο λάθος.
Διαδικασία
Το κομμάτι που χρησιμοποιήθηκε, ήταν ένα πλαϊνό ξύλο παλέτας ηλιακού. Το ξύλο ήταν αρκετά μαλακό και είχε αρκετά καρφιά πάνω. Το μήκος ήταν περίπου 1 μέτρο. Κόπηκαν εκατέρωθεν οι άκρες με τα καρφιά και καθαρίστηκε με μια πλάνη χειρός σε όλες τις πλευρές.
Τώρα το δύσκολο κομμάτι, το κόψιμο. Τα κομμάτια κόπηκαν σε φαλτσοπρίονο με φάλτσο 30 μοιρών. Για να κόψετε εύκολα ίδια κομμάτια, βάζετε ένα κομμάτι ξύλου ως στοπ στο σημείο που θέλετε και κόβετε. Αν το κομμάτι του ξύλου έχει στερεωθεί καλά και δεν κουνηθεί όλα τα κομμάτια θα είναι ακριβώς ίδια.
Τώρα για να κόψετε τα κομμάτια θα πρέπει κάθε φορά να αναποδογυρίζετε το ξύλο, ώστε να κόβει κάθε φορά από την ανάποδη. Με αυτό τον τρόπο θα έχετε 2 ανοιχτές γωνίες σε κάθε κομμάτι. Τα 6 κομμάτια αμέσως μετά το φαλτσοπρίονο.
Μετά ήταν η διαδικασία του καθαρίσματος. Όλα τα κομμάτια τρίφτηκαν με τριβείο δέλτα με 120αρι/180αρι/240αρι γυαλόχαρτο, ώστε να γίνουν λεία και να φύγουν οι ατέλειες.
Δυστυχώς το κόψιμο, δεν είναι το μόνο κομμάτι που έχει κάποια μικρή δυσκολία. Το δέσιμο της κατασκευής έχει και αυτό ένα βαθμό δυσκολίας. Εδώ μπορείτε να το κολλήσετε με ξυλόκολλα, να χρησιμοποιήσετε καρφιά ή βίδες ή ακόμα και καβίλιες.
Εγώ προτίμησα συνδυασμό ξυλόκολλας και καρφιών από καρφωτικό αέρος. Τα καρφιά θέλει λίγο προσοχή γιατί πρέπει να μπουν υπό γωνία. Γιατί αν τα βάλετε κάθετα και είναι λίγο μεγάλα θα βγουν από την άλλη.
Για να κρατηθεί η κατασκευή, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε λάστιχα χοντρά αν έχετε, καθώς οι σφιγκτήρες σε τέτοιο σχήμα είναι λίγο δύσκολο να πιάσουν. Ένα επίσης καλό κόλπο, είναι να χρησιμοποιήσετε λίγες σταγόνες θερμόκολλας στην άκρη κάθε ένωσης, μαζί με τη ξυλόκολλα. Η θερμόκολλα θα στεγνώσει αμέσως κρατώντας το σχήμα, μέχρι να στεγνώσει η ξυλόκολλα η οποία θα του δώσει αντοχή.
Στο πίσω μέρος για σιγουριά, μπορείτε να βάελτε και μερικά δίχαλα με το καρφωτικό, για να κρατηθεί πιο σταθερά η κατασκευή.
Σε 2 ενώσεις που υπήρχε ένα μικρό κενό χιλιοστών, έβαλα ξυλόκολλα με λεπτό πριονίδι. Κρατάει καλύτερα από το ξυλόστοκο και είναι στο ίδιο περίπου χρώμα με το ξύλο όταν στεγνώσει.
Όταν στέγνωσαν, τρίφτηκε όλη η κατασκευή με πολύ ψιλό γυαλόχαρτο (800αρι) και καθαρίστηκε επιμελώς από σκόνες.
Για φινίρισμα, χρησιμοποιήθηκαν 2 χεριά από σατινέ βερνίκι πολυουρεθάνης της Syntilor. Το συγκεκριμένο βερνίκι, στεγνώνει πολύ γρήγορα, έχει εξαιρετική αντοχή και δεν αφήνει σταγόνες. Η εφαρμογή έγινε με απλό πινέλο.
Τελικό αποτέλεσμα.
