Η σήτα στους περισσότερους τέτοιους τρίφτες είναι φτιαγμένη από απλό σιδερένιο σύρμα αν και μπορείτε να δείτε και με ανοξείδωτο σύρμα.
Ο συγκεκριμένος ήταν ένας παραδοσιακός τρίφτης τραχανά που καταχωνιάστηκε στην αποθήκη για πολλά χρόνια. Έτσι λόγω υγρασίας, η μεταλλική σήτα σκούριασε.
Έτσι και ο τρίφτης όταν βρέθηκε, ήταν αρκετά σκουριασμένος στα σιδερένια του κομμάτια και είχαν ξεκολλήσει οι κόλλες του ξύλου και κάποια κομμάτια είχαν φουσκώσει.
Έτσι προσπάθησε να γίνει προσπάθεια επισκευής και αναπαλαίωσης. Ακολουθούν τα βήματα αλλά και τα λάθη που έγιναν.
1ο Πρόβλημα : Μικρά καρφάκια
Δεν μπόρεσαν να βρεθούν τόσο μικρά καρφάκια. Ο τρίφτης είναι καρφωμένος κυρίως με πολύ μικρά καρφάκια 4-5 χιλιοστών.
Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, να μη μπορούν να αντικατασταθούν τα παλιά καρφάκια που είχαν χαλαρώσει αρκετά. Έτσι προτιμήθηκε η λύση της κόλλας. Αλλά και εκεί υπήρξε πρόβλημα. Το ξύλο ήταν τρομερά μαλακό, και δε μπόρεσε να χρησιμοποιηθεί σφιγκτήρας, γιατί άφηνε σημάδι στο ξύλο, ότι και αν τοποθετήθηκε σαν προστασία.
2ο Πρόβλημα : Σκουριασμένη σήτα
Ένα πρόβλημα που λύθηκε επαρκώς, ήταν η αρκετά σκουριασμένη σήτα. Δεν μπορούσε να τριφτεί ούτε με Dremel λόγω μεγέθους. Χρησιμοποιήθηκαν κάποια αντισκωριακά, αλλά δεν είχαν και τρομερά αποτελέσματα, κυρίως λόγω της μεγάλης επιφάνειας η οποία δεν μπορούσε να βουτηχτεί σε λεκάνη. Και φυσικά και να μπορούσε, θα έμενε λεκές πάνω στο ξύλο.
Η μόνη λύση ήταν το τρίψιμο με συρματόβουρτσα, αλλά δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κοντά στο ξύλο, ούτε ανάμεσα στο σύρμα.
3ο Πρόβλημα : Στένσιλ
Η πρώτη ιδέα μου για την ανακαίνιση ήταν να γίνουν χρυσά διακοσμητικά με στένσιλ ή με μεταλλικά διακοσμητικά. Η επιφάνεια ήταν αρκετά μικρή και δεν βρέθηκε κάποιο που να ταιριάζει
4ο Πρόβλημα : Χρυσή μπογιά
Η χρυσή μπογιά που χρησιμοποιήθηκε ήταν μεταλλική, δηλαδή είχε τέλεια εφαρμογή και φινίρισμα στα μέταλλα αλλά δεν φαινόταν τόσο καλά στο ξύλο.
5ο Πρόβλημα : Τριβεία
Δεν μπόρεσε να χρησιμοποιηθεί κανένα τριβείο. Ακόμα και το μικρο τριγωνικό τριβείο (τύπου δέλτα) δεν μπορούσε να χωρέσει λόγω σχήματος και μεγέθους. Έτσι σχεδόν όλο το τρίψιμο έγινε με γυαλόχαρτο και σφουγγάρι (τάκο) τριψίματος
Διαδικασία
Η διαδικασία που ακολουθήθηκε, ήταν να τριφτεί όσο γινόταν με τάκο λείανσης. Τα μεταλλικά πλαϊνά, τρίφτηκαν με dremel και το εξάρτημα της συμαρτόβουρτσας.
Τα κομμάτια που είχαν ξεκολλήσει, κολλήθηκαν με μη τοξική ξυλόκολλα με την βοήθεια ιμάντων.
Τέλος για φινίρισμα, μετά από ένα πολύ καλό καθάρισμα, περάστηκε βερνίκι υδάτινης βάσης και με χρυσή μεταλλική μπογιά για τα μεταλλικά διακοσμητικά μέρη.
